overdenking
overdenking
Elke maand schrijft een kerkraadslid een overdenking: Beste gemeenteleden, beste Heukelummers, lezers, Deze maand mag ik de overdenking in de kerkbode schrijven en dat doe ik graag. Zondag 7 februari: weet u nog… die zondag die begint met een pak sneeuw. In alle vroegte pak ik de sneeuwschuif (die stond al klaar!) en maak paadjes bij de achterdeur en de voordeur. Daarna maak ik het hok van onze 3 kipjes sneeuwvrij, leg voer voor hen klaar, voor de gestrande postduif die tegenwoordig op ons terras woont en in het voederhuisje. Nu ben ik klaar en tegen tienen zitten we op de bank om via de livestream de morgendienst van Heukelum mee te maken. Voorganger is mevrouw Driebergen die vanuit Noordeloos de sneeuw heeft getrotseerd. En wat fijn dat ze dát heeft gedaan want haar boodschap deze ochtend is actueel, goed te volgen en …praktisch bovendien. Een hart onder de riem. Hoe kunnen wij kerkzijn in coronatijd? Hoe weten wij welke weg wij zullen gaan in de corona-mist? Welke richting gaan we op? En … wordt het straks, na corona, weer als vanouds? Is dat wat we willen, waar we op hopen? Nee, en nú komt het: we gaan niet in de wachtstand afwachten tot “het” over gaat. We gaan verder, door, onbevangen, nieuwsgierig. Zo mogen we vol vertrouwen uitzien naar het nieuwe, het onbekende. Bijvoorbeeld naar een nieuwe predikant voor onze gemeente. Met elkaar verheugen wij ons op het opnieuw opbouwen van een goede relatie met een dominee en wij hopen op een mooie tijd samen in dit fijne stadje. ![]() Hartelijke groet van Wil Papenhuijzen (jeugdouderling) | ||
terug | ||